Zoals wel ik wel vaker heb met boeken van noordse schrijvers, voelde dit boek aan als een 'understatement'. De schrijver vertelt een heleboel over de omstandigheden rondom een moord, zonder het met zoveel woorden te zeggen. Op veel plaatsen kun je tussen de regels door lezen.
De nationalistisch ideeën, de xenofobie, volgens dit boek maken ze deel uit van de geïsoleerde of tamelijk gesloten gemeenschap die IJsland is.

Het verhaal van de jongen die wordt vermoord is een tragisch verhaal. Aan het einde van het boek wordt het nog erger. Goed, de moord is opgelost, wat fijn is voor de moeder. Maar pas dan wordt duidelijk wat de reden was om de jongen te vermoorden. En, wanneer ik dat lees, word ik echt verdrietig.

Al met al een indrukwekkend boek. Een menselijke inspecteur, die niet loslaat, geholpen door een team van evenzo menselijke politiemensen, zonder Amerikaanse toestanden als veel wapens, achtervolgingen, brute verhoren etc.
Een aanrader!

Wat me wel irriteerde is, dat 'Erlendur' en 'Elínborg' bij hun voornaam (?) genoemd worden, terwijl de ander personen ('Sigurdur Óli', 'Eva Lind', 'Sindri Snaer') bij twee namen genoemd worden, waarvan ik niet echt kan achterhalen of het nu twee voornamen zijn of een voor- en achternaam. Maar, als dat alles is...