Book
Liefde in tijden van zorg en ouderdom`Deze winter zal ze uitglijden, op een dag zal het glad zijn, moeder gaat het hondje uitlaten, ze breekt haar heup. Ze moet naar een ziekenhuis. Vanaf november 2012 documenteert F. Starik de belevenissen van zijn dementerende moeder. In korte scènes beschrijft hij hoe zij, precies zoals hij al voorvoelde, na een val in het ziekenhuis belandt en vervolgens in een verzorgingshuis wordt opgenomen.Een boek dat je achterlaat met een brok in de keel, terwijl je onderweg toch ook verschrikkelijk moest lachen`Zo is mijn leven teruggebracht tot het minimaal noodzakelijke. Ik bezoek moeder, of bereid me erop voor om moeder te bezoeken, of ik lig op de bank en kijk een sentimentele film en dan is mijn gezicht na afloop nat van tranen, en dan voel ik me op een duistere wijze toch gesterkt, voor negentig minuten bevrijd uit de tredmolen van mijn gedachten, alsof zich toch een kans aandient om haar te bevrijden, alleen ik zie de kans nog niet, ik kijk verkeerd, ik denk niet goed, ik zie iets over het hoofd, dat kan niet anders. «
Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
Starik verwoordt waar veel kinderen mee zitten. Een goede en vertrouwde plek voor je ouders te vinden. En de problemen waar je tegen aan loopt, instanties die van alles beloven en je van het kastje naar de muur sturen.
Starik beschrijft het ziekteproces van zijn dementerende moeder op een indringende manier. Liefdevol en echt. Schetst de afbraak van de geest, pijnlijk maar soms toch ook hilarisch. Een boek wat bij mij nog lang blijft hangen.
Een fragment/citaat wat mij erg aansprak: "Het zou goed voor me zijn, over mijn eigen weerzin heen te stappen, zo hield ik me voor, ik moet de bezoekferquentie zo hoog mogelijk houden, dat is goed tegen het schuldgevoel, en dan hoef ze op den duur misschien minder te huilen."