Book
Lang zal ze leven van Koos Meinderts is het aangrijpende verhaal van de confrontatie tussen een meisje van zestien en een vrouw aan het eind van haar leven.
Op weg naar school ziet Eva een oude vrouw op het spoor staan, terwijl de slagbomen rinkelend naar beneden gaan. Ze bedenkt zich geen seconde en trekt de vrouw net op tijd weg voor een aanstormende trein. Met haar actie haalt Eva de krant en zelfs tv. Nieuwsgierig naar wie ze heeft gered, gaat Eva op bezoek bij de vrouw. En dan ontdekt ze de schokkende waarheid.
'Ik wilde u nog wat vragen,' zeg ik. 'Toen op het spoor, hebt u mij toen niet horen roepen?'
Mevrouw De Graaf schrikt. 'Heb je geroepen?'
'Geschreeuwd heb ik. Maar u keek niet op of om.'
Koos Meinderts (Den Haag, 1953) debuteerde in 1983 als schrijver met Mooi meegenomen. Hij schrijft verhalen, gedichten en liedteksten, zowel voor kinderen als volwassenen. Lang zal ze leven is zijn eerste boek voor jongeren.
'Een ware taalkunstenaar' - juryrapport Kinderboekwinkelprijs 2013 over Koos Meinderts «
Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
Dit boek "Lang zal ze leven" kreeg ik als recensie exemplaar. Ik vind het moeilijk om dit boek te beoordelen. Het gaat over twee personen, aan de ene kant heb je Eva Seghers, havo-4, 16 jaar, die op een gewone schooldag een oude vrouw het spoor op ziet lopen, terwijl op hetzelfde moment de spoorbomen naar beneden gaan. Eva red de vrouw met gevaar voor eigen leven. Deze vrouw blijkt de 83-jarige mevrouw De Graaf.
Langzaam aan krijg je het verleden van Mevrouw Ida De Graaf te lezen, schilderes, nooit getrouwd en geen kinderen. Woont tegenwoordig in een aanleunwoning en is klaar met haar leven. Ze lijdt aan "ouderdomsautisme", zoals ze zelf zegt. Mevrouw De Graaf bekent aan Eva dat ze dood wilde en verteld dat ze een mooi leven heeft gehad, maar ze is het zat.
Hier citeer ik een stukje tekst:
" Het is mooi geweest, ik ben ver voorbij de uiterste verkoopdatum. Ik ben een bosje slaphangende bloemen waarvan de blaadjes één voor één beginnen uit te vallen. Het water in de vaas begint te stinken. Nee, dank u, ik hoef geen vers water, dat is maar uitstel van executie. Er is geen redden meer aan".
Eva kan Mevrouw De Graaf niet uit haar hoofd zetten en gaat meerdere keren bij haar op bezoek.De trein, de vrouw en het meisje, drie hoofdrolspelers van een film zonder plot. Eva vraagt zich af waarom ze in actie is gekomen, was zij de enige die de vrouw zag staan?
Op haar 84 ste verjaardag maakt Mevrouw De Graaf alsnog een einde aan haar leven.
In het verhaal staan verwijzingen naar gedichten of fragmenten daarvan. Aan het eind staan deze gedichten in het boek afgedrukt.
Eigenlijk vind ik Mevrouw De Graaf een egoïstische vrouw, zij wil een eind aan haar leven maken maar Eva blijft altijd met vragen zitten. Eva wordt onderscheiden voor haar moed, maar waar is het uiteindelijk goed voor geweest.
Het verhaal heeft twee kanten, de jeugd en toekomst van Eva en daarnaast herinneringen van Mevrouw De Graaf.