Grappig, humoristisch boekje. Wel erg dun en dus er snel uit gelezen.

Dit korte verhaal heeft kleurrijke personages, interessante decors en een verrassend plot. Het contrast tussen hoe verschillende personages dezelfde gebeurtenissen en zaken waarnemen heeft een komisch effect, en zet je tegelijkertijd aan het denken.
Enige minpuntje - maar dat ligt misschien aan de vertaling - is dat de stijl voor mijn gevoel happerde. De meeste zinnen zijn elegant en beschaafd, daartussen staan allerlei zeer creatieve maar grofgebekte vergelijkingen. Het lijkt alsof vergelijkingen en hoofdtekst niet bij elkaar horen.

Dit was een leuke kennismaking met Niccolo Ammaniti. Ik had veel van de schrijver gehoord maar er nog nooit iets van gelezen. Tot dat ik dit boekje in de boekenwinkel zag liggen. Zonder na te denken gekocht en genoten! Het is ontzettend knap om zo'n spannend verhaal te schrijven in 60 pagina's. Ammaniti heeft een schrijfstijl die lekker weg leest. Kom er maar is op om je hoofdpersonage op deze mannier zijn drugs te verstoppen. Het is een spannende speurtocht met hilarische momenten om de drugs terug te vinden.