Hier woonden wij

'Een spannend boek over de opkomst en teloorgang van de joodse gemeenschap in Scheveningen. Machtig interessant, onthullend en pijnlijk, pijnlijk ontroerend.' A... » 

'Een spannend boek over de opkomst en teloorgang van de joodse gemeenschap in Scheveningen. Machtig interessant, onthullend en pijnlijk, pijnlijk ontroerend.' Adriaan van DisVóór de oorlog maakten joden deel uit van het alledaagse leven in tal van Nederlandse steden en dorpen. Anders, maar wel gelijk. Door de Shoah lijkt het alsof al die duizenden families die hier woonden, er nooit helemaal bij hoorden. Niets is minder waar. Zij drukten een stempel op vrijwel elke lokale geschiedenis in Nederland.In Hier woonden wij draait het om het joodse familieleven van weleer. De auteurs richten zich op één straat in een willekeurige plaats: Scheveningen. In de periode 1900 tot 1942 streken hier honderden joodse gezinnen neer, die een eigen gemeenschap vormden. Dit boek is het verhaal van een zoektocht naar sporen van dit verdwenen leven. Die tocht voert de auteurs naar tal van plaatsen in Nederland en België, maar ook naar Israël, Oekraïne, Polen en de Verenigde Staten.Zeventig jaar na de oorlog blijkt het nog steeds mogelijk om getuigen van die tijd te vinden, maar ook documenten en foto's uit oude familiealbums. In dit hoogstpersoonlijke boek komt een verloren geschiedenis opnieuw tot leven.Wim Willems is schrijver van meer dan dertig boeken, waaronder de veelgeprezen biografie over de Indische schrijver Tjalie Robinson. Hij is hoogleraar sociale geschiedenis aan de Universiteit Leiden, Campus Den Haag. De historicus Hanneke Verbeek is verbonden aan dezelfde universiteit. Samen schreven zij in 2012 het actuele Honderd jaar heimwee. De geschiedenis van Polen in Nederland.Over Honderd jaar heimwee (2012):'Honderd jaar heimwee is een prachtig uitgegeven boek.' de Volkskrant ****Over Tjalie Robinson (2008):'Tegenstellingen en paradoxen maken een leven bij uitstek interessant; dat van Robinson was er vol van en Wim Willems analyseert deze scherp. Daarbij weet hij een mooi evenwicht te bewaren tussen het leven en de literatuur van Tjalie Robinson.' NRC HandelsbladOver Stadskind (2003):'Een feest der herkenning (...). Een proustiaanse tijdmachine vol geuren, kleuren en bijzondere associaties. Een definitief verloren tijd, maar door Willems schitterend «