Het boek gaat over 3 meisjes die naar een instelling moeten. Het is een typisch thema van Dirk Bracke. Ik vind het een zeer interessant boek over de jeugd van tegenwoordig. Het is ook zeer leerrijk over wat je als jongere beter niet of wel zou doen. Het las heel vlot en ik raad het zeker aan voor alle leeftijdscategoriën.

Weer een goed boek van Dirk Bracke, hij weet altijd weer te boeien. Zijn verhalen sluiten aan bij de leefwereld van de jongeren. Dit verhaal heeft een ironische titel: Het engelenhuis. Dit staat voor de gesloten instelling De Zande in Beernem. Een instelling voor probleemjongeren (minderjarige meiden) in dit geval. De geslotenheid werkt voor vooroordelen, door dit verhaal krijg je een kijkje achter de muren van deze instelling. Een eerlijk levensecht verhaal.

Drie meiden staan centraal Bo 15 jaar, Steffie verslaafd aan drugs en Yasmien. Bo de Graaf is haar zielige armtierige leventje zat en wil geen wibratassen meer, maar dure kleding een luxe leventje. Door Jennefer, een meid uit haar straat, komt ze in contact met Tony voor bijverdienste. Bo wordt een gezelsschapsdame voor rijke mannen, zakenmensen, diplomaten etc. "Jennefer deed helemaal niet pocherig, toch voelde ik me afgunstig. Misschien was ik wel jaloers omdat geld hebben voor Jennefer de gewoonste zaak van de wereld leek".

Wanneer Bo opgepakt word komt ze voor 3 maanden terecht in De Zande. Hier doorloopt ze diverse groepen. de rode fase bestaat vooral uit eenzaamheid, de blauwe mag je meer meedoen met andere meiden en in de witte heb je de meeste vrijheid. Ze raakt bevriende met Steffie en Yasmien beide met hun eigen verhaal.

Angstaanjagend hoe belangrijk geld op die leeftijd al kan zijn. Wat jonge meiden er voor over hebben om mooie kleding, een luxe leventje te kunnen leiden. Anderzijds de verslaving aan drugs, hoever ga je om daaraan te komen. Bracke vertelt hun verhaal zonder schaamte.

Drie keer moet Bo opgenomen worden, totdat het tot haar doordringt wie Tony eigenlijk is en hoe belangrijk geld eigenlijk echt is...

Vooraleer naar de film te kijken, toch even het boek gelezen. Ik had gevreesd dat ik het te plat zou vinden (zeker voor een jeugdboek), maar het is goed meegevallen.