Dit rapport gaat in op het aansprakelijk stellen van bestuurders wegens wanbeleid. Met regelmaat berichten de nieuwsmedia over organisaties - zowel bedrijven al... » 

Dit rapport gaat in op het aansprakelijk stellen van bestuurders wegens wanbeleid. Met regelmaat berichten de nieuwsmedia over organisaties - zowel bedrijven als semipublieke instellingen - die miljoenenschades lijden als gevolg van onverstandige beslissingen of frauduleus gedrag. De wet biedt voor dergelijke gevallen de mogelijkheid bestuurders of toezichthouders aansprakelijk te stellen. Het onderzoek richt zich primair op de zogenoemde 'interne aansprakelijkstelling', waarbij het de organisatie zelf is die de (ex-)bestuurder aansprakelijk stelt.Aan de hand van elf concrete gevallen van (vermeend) wanbeleid wordt in deze studie in kaart gebracht op basis van welke overwegingen al dan niet van de wettelijke mogelijkheden om een bestuurder aansprakelijk te stellen gebruik wordt gemaakt. Uit het onderzoek blijkt dat wanneer een officiële aansprakelijkheidsprocedure tegen een bestuurder wordt gestart, het compenseren van de financiële schade in de regel niet het doorslaggevende motief is. Meer van belang is het signaal dat zo'n organisatie aan haar omgeving geeft: afstand nemen van het verleden en een nieuwe start maken. Soms zijn er redenen om een bestuurder niet (in een formele procedure) aansprakelijk te stellen. Dat betekent niet noodzakelijk dat zo'n bestuurder er zonder kleerscheuren vanaf komt. Ook voor niet (intern) aansprakelijk gestelde bestuurders zijn er in de regel forse consequenties in de persoonlijke levenssfeer en voor verdere carrièremogelijkheden. «