Ik heb De wonderbaarlijke reis van de fakir die vastzat in een Ikea-kast gelezen. De auteur is Romain Puertolas.

Het boek gaat over een fakir uit India die op een dag besluit om een spijkerbed te gaan kopen. Hij wil dat gaan doen in een Ikea in Frankrijk. Zoals gezegd zijnde reist hij naar daar per vliegtuig, nietsvermoedend, want er staat hem een groot avontuur te wachten.
De fakir maakt dus vele avonturen mee en reist onder andere naar het Verenigd Koninkrijk, Spanje en Italië om dan terug Frankrijk te bereiken. Daar heeft hij zijn droomvrouw ontmoet en besluit hij om schrijver te worden. Zijn leven is compleet overhoop gegooid, maar op een goede manier. Hij is inmiddels een goed man geworden, zonder leugens, diefstal of oplichterij.

Ik vond het persoonlijk een heel mooi boek, maar omdat de oorspronkelijke taal Frans is, werden heel wat grappen enorm verdoezeld. Dat maakte het net iets minder. Het boek las wel heel vlot en het heeft me niet lang geduurd om het volledig te verslinden. Daarnaast was het vaak spannend en dat maakte het extra tof.
Zeker een aanrader dus!

Als je de cover ziet ben je ofwel onmiddellijk verkocht ofwel laat je het voor wat het is. Ik moet wel zeggen, van de vele vertalingen die er verschenen zijn vind ik deze toch wel de meest geslaagde cover. De titel doet wat denken aan 'De honderdjarige man die door het raam klom en verdween' of 'De onwaarschijnlijke reis van Harold Fry'. En dan vraag je jezelf af of dit boek ook in die lijn ligt. Op de achterflap staan een aantal quotes die laten verstaan dat dit boek 'dé Franse literaire sensatie' is. Ik ben een Belg en weet niet of ik hetzelfde sensatiegevoel heb. Dus lezen maar.

De schrijfstijl van Romain leest heel vlot. Het is een mooi verteld verhaal. Een hilarisch sprookje van een fakir die de wereld leert kennen. Er zit een duidelijke evolutie in het boek en dat maakt het zo bijzonder. Bij heel wat passages uit het boek moest ik hardop lachen. Dat was vooral in het begin van het verhaal. Gaandeweg zie je dat er meer cynisme komt in de humor.

De figuur van de fakir komt uit een godvergeten dorpje in India. Waar hij op handen gedragen wordt. Hij is de grootste oplichter die er is, maar dat weet hij alleen. Je ziet hem de wereld ontdekken die buiten zijn dorp ligt en waarvan hij niets kent. Soms met kinderlijke verwondering. De auteur gebruikt hierbij zo’n mooie vergelijkingen, zeer treffend. De zienswijze van de fakir geeft ons als Westerlingen een blik op onze consumptiemaatschappij die niet altijd zo fijn is, maar wel de realiteit. Even met de neus op de feiten voor ons. Door wat hij meemaakt op zijn reis en de mensen die hij ontmoet maakt hij innerlijk een verandering mee. Levenslessen kan je ze gerust noemen. Als de fakir op een bepaald moment over zijn eigen leven als kind vertelt is dat kippenvel. Ik kreeg een krop in de keel.

Het plot zit zeer goed in mekaar. Sommige gebeurtenissen lopen als een rode draad door het boek heen. De mensen die de fakir ontmoet op zijn reis zijn van verschillende pluimage. Een greep uit alle lagen van de maatschappij. De fakir heeft nooit vooroordelen omdat hij de mensen niet kent. Hij staat voor iedereen open.

Ik vond dit een heel bijzonder boek. Een eye-opener op een aangename manier. Hou je van een boek met diepgang op een luchtige manier dan moet je dit boek lezen.