Book
De bloem die jij zoekt is duidelijk de akkerdistel. Maar Victoria Jones gebruikt deze taal voor overbrengen van emoties als verdriet, wantrouwen en eenzaamheid. Door haar traumatische jeugd, die ze heeft doorgebracht in talloze pleeggezinnen en tehuizen, durft ze zich voor niemand meer open te stellen. Alleen met de hulp van bloemen en hun betekenissen weet ze contact met de wereld te leggen.
Inmiddels is Victoria achttien jaar. Ze kan nergens naartoe en slaapt onder de blote hemel in een parkje, waar ze een kleine bloementuin heeft aangelegd. Als ze werk vindt bij een bloemist uit de buurt, ontdekt ze dat ze een gave heeft: door de juiste bloemen uit te kiezen geeft ze haar klanten precies wat ze nodig hebben. Pas als Victoria haar hart verliest aan Grant, een koopman die ze op de bloemenveiling heeft ontmoet, realiseert ze zich wat er mist in haar eigen leven. Voor het eerst is ze gedwongen om de pijnlijkste gebeurtenis uit haar verleden onder ogen te zien en te besluiten hoeveel ze durft te riskeren voor een tweede kans op geluk…
«Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
‘De verborgen taal van bloemen’ door Vanessa Diffenbaugh
Na het lezen van de titel ’De verborgen taal van bloemen’ had ik een onmiddellijke associatie met ‘De taal van bloemen’ (The Language of Flowers, 1884 )van Kate Greenaway, dat ik ongeveer een jaar geleden uit mijn verzameling geschenkboekjes heb verwijderd.
De enige overeenkomst tussen beide boeken bestaat uit een beschrijving van de emotionele betekenis die aan bloemen wordt toegekend. ‘De verborgen taal van bloemen’ is dan ook beslist geen bloemengids zoals de titel mogelijk suggereert, maar een prachtige roman over een zwaar beschadigde vrouw die een wanhopige poging doet om te overleven in een wereld waarvan zij de taal niet spreekt. Haar communicatie verloopt via de verborgen taal van bloemen.
Bijzonder knap aan dit boek vind ik dat de schrijfster een personage tot leven brengt waarover zij geen oordeel velt, maar wel vanuit een sterk invoelend vermogen de rampspoed beschrijft die Victoria veelal over zichzelf afroept vanuit het overheersende gevoel ongewenst en niet geliefd te zijn.
Vanessa Diffenbaugh heeft rond haar hoofdpersonages situaties gecreëerd waarvan het moeilijk is voor te stellen dat die schrijnende gebeurtenissen ook kunnen bestaan in de werkelijke wereld van kindertehuizen en kinderbescherming.
Het verhaal in zowel heden als verleden wordt door de ik-figuur verteld op onderkoelde toon, waarbij de schrijfster de gevoelens van Victoria tot op het bot heeft ontleed.
De verborgen taal van bloemen is een aangrijpend verhaal dat, behalve gekenmerkt door een mooi gebruik van de taal in vertaling weergegeven door Maaike Bijnsdorp en Lucie Schaap, bijzonder pijnlijke en verrassende wendingen kent maar dat uiteindelijk toch ook een sprankje hoop biedt. Een boek waarvan ik de laatste bladzijde werkelijk met tranen in mijn ogen heb gelezen.
De wetenschap dat mos kan groeien zonder wortels geeft behalve voor Victoria ook voor mij een andere kleur aan mijn persoonlijke bestaan.
Ik kan me nauwelijks voorstellen dat de lezer niet ontroerd raakt door dit bijzondere verhaal.