Het eerste wat me opviel tijdens het herlezen van het tweede deel van The Hunger Games trilogie is dat het boek véél beter is dan de film. Dat was me tijdens het kijken van de film helemaal niet opgevallen, maar nu heb ik ontdekt dat er toch wel heel veel mist in het stuk voordat de quater quell start. En die periode is net zo leuk! Er zit zoveel belangrijke informatie in, dus ik ben heel benieuwd hoe ze dat toch een soort van plek gaan geven in het derde deel part one.

Dat ik het boek net zo leuk vond als de eerste keer, spreekt een beetje voor zich doordat The Hunger Games zelf dat effect ook al had. Het was ook nog steeds spannend, want van dit deel was ik veel meer kwijt. De quater quell wist ik nog heel goed, maar de thuiskomst van Katniss en Peeta – dat ze de tour al hebben gehad – dat was ik kwijt. Het waren allemaal “oh ja” momentjes. Ik ben nu extra benieuwd wat ik nog weet van deel 3 Mockingjay. Die staat voor mijn gevoel nog heel erg goed op mij netvlies.

In dit deel komen er een aantal nieuwe personages bij die een belangrijke rol spelen. Je leert ze een soort van kennen, want Katniss ziet er niets in om bevriend met ze te raken. Logisch ook want ze moet ze uiteindelijk zien te doden. Door middel van tapes van eerdere Hunger Games, verhalen over de districten en het gedrag dat ze vertonen, geeft Suzanne Collins je toch de mogelijkheid om een beeld van ze te vormen. Maar het is zo weinig dat je nooit weet wie er te vertrouwen is en wie juist niet. De enige die je namens Katniss kunt vertrouwen is Peeta.

De arena vond ik heel gaaf bedacht! Veel beter dan slechts een terrein met diverse typen land (bos, gras, graanveld, etc.). Bij deze arena zit er een gedachte achter en als de tributes goed opletten kunnen ze er hun voordeel meedoen.

Wat ik tevens heel goed aan de tributes vond was dat de careers ook hier weer duidelijk er alleen zijn om te doden. Hoewel ze oud zijn, springen ze direct in hun rol. Heel bizar eigenlijk omdat iedereen elkaar kent en bevriend is. Maar misschien weten zij hoe het spel werkt en dat er geen wijken mogelijk is?

Een heel sterk punt aan het boek vind ik de manier waarop de opstand zich langzaam ontwikkelt, de kleine beetjes informatie die Katniss daarvan weet op te vangen en hoe ze daarmee omgaat. Het laat zien hoe sterk en zwak het capitol tegelijkertijd is.

Elk deel van de trilogie vind ik beter worden en ik heb veel zin om het slotdeel ook weer te herlezen. Eens zien hoeveel details er zijn blijven hangen.