Take the first step in faith......

Er zijn meerdere citaten die tot mijn favorieten behoren. Zo gebruik ik heel vaak de uitspraak uit de film Forest Gump: "Life is like a box of chocolates. You never know what you gonna get". Maar het citaat dat voor mij hoog boven alle anderen uitsteekt is die van Martin Luther King Jr.:

"Take the first step in faith. You don't have to see the whole staircase, just take the first step".

Denkend aan deze uitspraak besef ik dat steeds als ik in aan het begin van een nieuwe fase in mijn leven ben aangekomen, ik de sterke neiging heb om van te voren alles uit te gaan stippelen. Voorafgaand aan die "eerste stap" laat ik eerst alle mogelijke scenario's de revue passeren. Zodat ik niet voor verrassingen kan komen staan. Zeker niet de minder leuke verrassingen. Ik ga immers voor zekerheid.

Maar ook het uitstippelen van de route en het bedenken van alle mogelijke scenario's blijken me totaal geen zekerheid te geven. Eigenlijk kan niets mij zekerheid geven. Het kost me alleen maar ontzettend veel energie en kan me zelfs in een dusdanige toestand brengen dat ik uiteindelijk besluit om niet eens die eerste stap te zetten.

Allemaal verloren energie! Die energie kan ik beter gebruiken om van mijn eerste stap een succes te maken en van daaruit verder te werken aan de volgende stap. 
Ik merk dat iedere keer weer als ik mijn sterke neiging tot het houden van de totale controle loslaat en ik mijn "first step" neem, dat er steeds nieuwe dingen op mijn pad komen waardoor ik mijn volgende stap kan gaan zetten.

Zo gaat dat ook nu ik mijn boek ga uitgeven. Toen ik begon met schrijven was er eigenlijk totaal geen tijd en ruimte om me volledig hiermee bezig te houden. Maar op de een of andere manier had ik de sterke neiging om een begin te maken. De eerste stap werd een feit. De periode die daarop volgde was een hectische tijd waarin ik op privé-gebied veel moest regelen en waarbij ik geconfronteerd werd met mezelf. Er was geen tijd om verder te schrijven en ik had er ook totaal geen behoefte aan. Ik had al mijn energie nodig om enigszins normaal de dag door te komen en de dingen te verwerken die op mijn pad waren gekomen. Na een aantal maanden merkte ik dat het langzaamaan beter met me ging. Er kwam wat meer rust in mijn leven en ik begon zowaar tijd over te houden. Tijd waarvan ik in het begin niet wist wat ik in godsnaam hiermee moest doen. Door de achtbaan waarin ik in de jaren ervoor had gezeten wist ik gewoonweg niet meer hoe het voelde om "vrije tijd" te hebben. En ik begon me behoorlijk ongemakkelijk hierbij te voelen. Dit kende ik niet.

Er waren zelfs momenten waarop ik gewoon op een stoel in de tuin ging zitten en voor me uit staarde en NIETS DEED!

Ik vertelde mijn coach die ik in die periode wekelijks bezocht over mijn onbehaaglijk gevoel dat ik kreeg nu ik zoveel vrije tijd had. Voor mijn gevoel moest ik altijd iets om handen hebben en niet als een "leeg omhulsel" in een stoel in de tuin zitten. Ze probeerde me gerust te stellen en vertelde dat, zodra ik eraan toe was, er vanzelf iets op mijn pad zou komen waar ik mijn tijd en energie in kon stoppen.

Mijn geduld, of beter gezegd mijn gebrek hieraan, werd sterk op de proef gesteld. Tot het moment dat ik de behoefte om persé mijn vrije tijd in te moeten delen helemaal los liet. Niet lang daarna kreeg ik de drang om mijn boek verder te gaan schrijven. Kennelijk was het nodig dat ik eerst nog een stukje levenservaring kreeg.

Ik dook weer achter mijn laptop en ging verder werken aan mijn boek. Inmiddels had ik een heel helder beeld gekregen waarover ik wilde gaan schrijven. Over wat mijn doel was en waarom ik persé dit boek wil gaan uitbrengen. Een nieuwe stap was gezet.

Stap voor stap begint het allemaal gestalte te krijgen. De indeling, de tekst, de hoofdstukken, voor- en nawoord, achterflap. Hup naar de volgende stap. Het maken van de omslag. Wordt het een foto? Wat moet de foto uitbeelden? En wat wordt het formaat van het boek? Offertes opvragen bij drukkerijen. Het aanvragen van een ISBN. Het maken van een website, facebook en linkedIn.

Als vanzelf rolt alles als een loper voor me uit. Ik hoef er geen moeite voor te doen. Ik hoef niets van te voren uit te stippelen.

En ondertussen leer ik mijn lessen over de belangrijke uitspraak van Martin Luther King Jr. :

"You don't have to see the whole staircase"

 

6 August 2015, 22:06:34  - 524 views