Voor de dromers onder ons deel III

Met enige schaamte begin ik dit blog met mijn oprechte verbazing geen blog geschreven te hebben over Shannons tweede boek: De Mime Orde. Onderweg ergens blijven steken in mijn leeshonger die ongetwijfeld groter was en zeker is dan de schrijverij erover. Misschien komt het er nog een keer van een glimp te laten zien wat voor avontuur Paige Mahoney uiteindelijk brengt tot de gevaarlijke positie van Onderkoningin die de leiding heeft over Londens “criminele organisatie”, de zo vervolgde helderzienden. Nadat ze in het tweede boek (De Mime Orde) Jaxon Hall, haar voormalige broodheer en de gedoodverfde, ongekroonde koning van de Londense onderwereld, overwint in een echt bloedstollend gevecht dat zijn weerga niet kent, staat ze als kersverse Onderkoningin voor de onmogelijk taak evenwicht te brengen in de versnipperde onderwereld die door “overheid” steeds verder wordt bedreigd en teruggedrongen door het nieuwe wapen, Senshield. Met dit wapen kunnen helderzienden worden gespot en gedood.

Voor wie de eerste twee boeken niet gelezen heeft, de reeks gaat over de wereld van helderzienden: criminele circuits met bendes van meedogenloze zieners die stuk voor stuk bereid zijn om elkaar om te brengen. Omdat de zieners naar de zelfkant van de maatschappij zijn verbannen, kunnen ze alleen gedijen in de criminaliteit en worden om die reden nog meer gehaat. De gewone mensen – zoals jij en ik, niet-helderzienden – heten er Amauroten, neergezet als een soort van zuurstof slurpende zielenpoten. Helderzienden zijn echter de paria’s, de vervolgden in het Londen van 2056 die het meest lijden onder het juk van Nashira de leider van “Über”wezens die alle helderziendheid willen uitbannen.

Deel III uit de reeks vanuit eindelijke zeven boeken heeft mij niet teleurgesteld. Jammer is natuurlijk wel dat het niet werd vertaald, omdat het lezerspubliek voor de uitgever te klein bleek. Jammer, want als je terugschakelt naar het Engels moet je wel wennen aan de oorspronkelijk termen die in de boeken gebruikt worden. Het begin was voor mij daardoor niet bijster vlot en de eerste honderd bladzijdes waren minder boeiend dan ik had gehoopt na het lange wachten op deel III. Het liet zien waarmee Paige allemaal te maken kreeg in haar nieuwe rol als Onderkoningin, ergens wel saai, maar toch nodig als je verder leest.

Heel anders dan de Harry Potter reeks komen de drie delen hier voor me op me over als een ouderwetse tv-serie die ik in mijn jonge jaren nog wel eens keek waarin per aflevering een probleem moest worden opgelost. Dat gebeurt hier ook en het stoort me niet eens, maar ik mis(te) toch echt de blik vooruit, dat je nagelbijtend de laatste bladzijde omslaat en dan beseft niet ver te kunnen en weer bent overgeleverd aan de grillen van de schijfster en de enorme tijdsspanne van het wachten op het volgende deel. Niets mis mee natuurlijk, maar een plot over zeven delen aantrekkelijk te houden is bijna niet te doen. Ik wilde meer, meer hints, meer dan alleen de verwachting dat de ontluikende romantiek van Paige en de Refaïet Warden als een prachtige bloem open zal gaan. Hun wonderlijke relatie wordt gehinderd, omdat Paige als een Onderkoningin in moeilijke tijd haar hoofd koel moet houden en Warden als schakel tussen de verschillende werelden heen en weer gaat.

Ook dit boek is absoluut GEEN kinderboek. Paige wordt na haar gevangenname levensecht gemarteld, niets het ergst denkbare, maar wel heel heftig. Ze overleeft dit en komt er sterker uit en dat gedeelte van het plot diende een hoger doel voor het verhaal. Het karakter van Paige maakt een hele groei door en de belangen nemen toe. En zeker, er is weer genoeg actie te beleven, genoeg op-het-nippertjes waarbij de nevenhoofdpersonen (de voor mij zeer sympathieke Nick en Eliza) een grote rol spelen. Ook deel III is heel beeldend en ik werd net zo gemakkelijk meegenomen door het rioolsysteem van Londen als de treinreis naar het noorden en het baggeren door de sneeuw. Het blijft wel een ding om de verschillende types van helderzienden en wat ze kunnen uit elkaar te houden, het zij zo.

Voor mij is dit boek een aanrader, vooral als je de eerste twee delen hebt gelezen. Ik vond het een adembenemende reis in een volstrekt steeds meer onbekende wereld.