Het perpetuum mobile van de liefde by
Renate Dorrestein Terwijl op straat gekke Lydia, op muziek die alleen zij kan horen, danst voor haar minnaar, die alleen zij kan zien, zit ik achter het raam en schrijf mijn memoires. Ik ben 34, en men weet nooit wanneer en waaraan men ten onder zal gaan (mijn zusje sprong van een flatgebouw, nog voordat ze volwassen was).
»