Vermist by
Elle van den Bogaart Als ze haar ogen opent, blijft het donker, pikdonker. Haar wimpers<br/>glijden langs iets van stof. Het voelt alsof er een zware, natte<br/>handdoek strak op haar ogen wordt gedrukt. Wat hoor ik? Voetstappen? Is er iemand, of is het mijn hoofd dat zo bonkt? Ze wil het voorwerp van haar gezicht halen, maar haar rechterarm wordt na een paar centimeter abrupt door iets tegengehouden.
»