‘Zoals ik was’ luidt de titel van het romandebuut van Bret Anthony Johnston. Hij volgde eerst een opleiding aan de Iowa Writers’ Workshop en geeft momenteel schrijfcursussen aan het Bennington College. Aan Harvard is hij directeur van het programma Creative Writing.

We volgen in Corpus Christi, een Texaans stadje, het gezin Campbell. Elk gezinslid gaat op een eigen manier om met het verdriet om zoon of broer Justin. Deze jonge knaap verdween vier jaar geleden en bleef de hele tijd vermist. Zijn jongere broer Griff ontvlucht de realiteit door te skateboarden in de buurt van een verlaten motel. Vader Eric vlucht dan weer in een relatie, terwijl moeder Laura troost zoekt als vrijwilliger in een opvangcentrum voor dolfijnen. Dan gebeurt wat meestal niet gebeurt bij langdurige verdwijningen: Justin wordt levend teruggevonden en keert terug naar zijn naaste familie. Happy end, zou je dus denken. Niets is minder waar; de traumatische ervaring van het gezin zal nog lang blijven nazinderen. Er heerst niet alleen blijdschap om de hereniging met Justin. Wat volgt is een zeer moeilijke periode, waarin elk gezinslid afzonderlijk in een persoonlijk verwerkingsproces belandt. De draad uit het verleden zonder enig probleem opnieuw opnemen, is uitgesloten. Tot overmaat van ramp wordt de schuldige aan de verdwijning van Justin op borgtocht vrijgelaten. Zullen de stoppen van de ouders, opa of van de jongere broer uiteindelijk doorslaan?

Bret Anthony Johnston beschrijft op een humane wijze hoe de ouders, opa en jongere broer van de vermiste Justin omgaan met hun hoop en verdriet, frustraties en schuldgevoelens. Het is vooral niet het verhaal van Justin dat uitgesponnen wordt, integendeel. Johnston roert vooral in de zielen van alle andere betrokkenen.
De aandacht gaat vooral naar de hoofdkarakters die erg geloofwaardig worden weergegeven.
Johnston geeft slechts discreet en met mondjesmaat, suggestief weer wat er precies met Justin gebeurd is. Hij was elf jaar toen hij verdween en in handen viel van een pedofiel. De schrijver loopt op eieren wanneer hij hierover vertelt en getuigt van een eindeloos respect tegenover slachtoffers van seksueel misbruik. Belangrijk is het uitspitten van de gevoelens bij de ouders, opa en broer van de misbruikte jongen. Justin is terug, maar hoe? Johnston gaat erg ver wanneer hij de emoties van de familie beschrijft, die plots opnieuw herenigd wordt, maar beseft dat het misbruikte kind ook verder moet met zijn leven. Dit boek samenvatten in enkele korte, krachtige woorden? Menselijk, diepgaand, ontroerend. Deze debutant romanschrijver heeft hier een verhaal neergezet om u tegen te zeggen. Je belandt niet in een thriller maar in een prachtige roman die je roert en ontroert.