Zo lang als ik leef

‘Johannes, ik ben weer zwanger!’Hij stapt met nog slaap in zijn ogen binnen, net terug van een rondje met de hond. Hij kijkt Marion verbaasd aan, want dit keer ... » 

‘Johannes, ik ben weer zwanger!’Hij stapt met nog slaap in zijn ogen binnen, net terug van een rondje met de hond. Hij kijkt Marion verbaasd aan, want dit keer was het niet gepland. Ze tolt op haar benen en de afgelopen jaren flitsen aan haar voorbij. Het zijn tien zware jaren geweest. Jaren waarin ze liefde en hoop heeft verloren, maar met doorzettingsvermogen en kracht geluk heeft gepakt.Johannes en Marion komen net terug van een vakantie om hun stilgeboren zoon, Kyan, te herdenken als Marion ontdekt dat ze zwanger is. De eerste twee levensjaren van Elena zijn bijzonder voor Marion, ze heeft veel te leren in het loslaten van angsten en controle. Deze gaan hand in hand samen met oud gedrag en trauma. Is Marion nu sterk genoeg om de baas te zijn over de zwarte schaduw in haar? «