Westland, tussen de kassen. Dat is het hele jaar door allesbehalve duisternis en wie toch ’s nachts verre sterren wil zien doet er beter aan te verhuizen. Hoe d... » 

Westland, tussen de kassen. Dat is het hele jaar door allesbehalve duisternis en wie toch ’s nachts verre sterren wil zien doet er beter aan te verhuizen. Hoe dan ook, Westlanders mogen er misschien in de winter dan wel warmpjes en goed verlicht bij zitten, maar of hoofd en hart ook wordt verlicht en verwarmd is een ander verhaal.De verhalen in deze bundel staan vol verwondering, humor, liefde, verbeelding en troost. Dat laatste wordt soms bereikt door soms een wat grimmige sfeer neer te zetten. Het kan ook door een donkeronderwerp te kiezen, want zo’n sfeer roept vaak de gedachte op: het kan altijd erger. Wie heeft er gezegd dat een beetje ‘light reading’ niet serieus kan zijn? Uiteindelijk is dat wat een winterverhaal moet zijn: net zo licht, verbazingwekkend en veelzijdig als een sneeuwvlokje. Volgens ons, de Prozanikers, dan wel te verstaan. Ja, u leest het goed. Wij zijn vijf Westlandse schrijvers die met enige regelmaat bijeenkomen om elkaars werk te bekritiseren. En dat in de goede zin van het woord. ‘Zaniken over proza,’ noemen we dat. Daarom ook hebben we onszelf tot de Prozanikers gedoopt. Koffie, koek, opbouwende kritische noten, het is een mooie melange die het creatief proces bevordert. Ieder heeft een eigen stijl en we schrijven in verschillende genres, maar één ding hebben we gemeen: de liefde voor het schrijversvak. «