“Mag ik vragen hoe oud je bent?” vraagt zij.“Ik ben 29”, zeg ik. “Ja, misschien wat minder levenservaring”, zegt zij. In een paar seconde tijd word ik op mijn l... » 

“Mag ik vragen hoe oud je bent?” vraagt zij.“Ik ben 29”, zeg ik. “Ja, misschien wat minder levenservaring”, zegt zij. In een paar seconde tijd word ik op mijn leeftijd beoordeeld. Nee. Veroordeeld! Want ik ben 29 en dus heb ik kwantitatief gezien slechts 29 lentes levenservaring. Niet zo veel dus als iemand van 40 en wie ouder is, is ook wijzer, toch? Dat zegt men. Dit is zo'n moment waarop ik op mijn tong moet bijten om niet te scherp uit de hoek te komen. Wat ik het liefst wil zeggen is dit: “Hoe weet jij wat ik heb ervaren in mijn leven? Weet je dan ook wat ik daarvan heb geleerd? Misschien heb ik wel meer gezien in mijn leven dan iemand van 40 überhaupt kan verzinnen! Misschien heb ik daar nooit geen zak van begrepen, geen drol van geleerd en vooral helemaal niets mee gedaan! Puh!” Visualiseer hier gerust een stampvoetend klein blond meisje bij, want dat komt overeen met deze schrijfster op 6-jarige leeftijd. Wat ik wel zeg: “Ik ben het niet helemaal met je eens. Dat vind ik te kort door de bocht” Ons gesprek wordt onderbroken door haar gsm. Hoe ouder, hoe wijzer? Dat zullen we nog wel eens zien! «