Wat ik me herinner

Kijk, iedereen wil een popster. Maar ik ben een protestzanger. We zijn de videoclip van ‘Nothing Compares 2 U’ aan het maken. We hebben het grootste gedeelte va... » 

Kijk, iedereen wil een popster. Maar ik ben een protestzanger. We zijn de videoclip van ‘Nothing Compares 2 U’ aan het maken. We hebben het grootste gedeelte van de clip al een paar dagen geleden in Londen opgenomen, in zo’n drie shots. In het eerste, een close-up, zing ik het nummer gewoon mee, terwijl ik op een stoel zit in een trui met een zwarte kraag. Maar bij ‘All the flowers that you planted, Mama, in the backyard, all died when you went away’ huilde ik zo’n twintig seconden lang. Ik heb het gevoel dat ik het verpest heb. Ik wist me wel te herpakken en te blijven zingen, maar ik denk dat de opnames onbruikbaar zijn. Het is dus goed dat we hier in Parijs aan het filmen zijn. Dat is beter voor iedereen. Ik huilde omdat mijn moeder dood is. Ik ben er nog steeds door van slag, al ben ik al vierentwintig. «