Book
In november 2007 was Amanda Knox 20, en ze was net een paar weken eerder naar Perugia in Italië verhuisd om daar Italiaans te gaan studeren toen haar vriendin en huisgenote, de jonge Engelse studente Meredith Kercher, op wrede wijze werd vermoord. Het moordonderzoek haalde wereldwijd de voorpagina's en toen Amanda werd gearresteerd, zou ze het middelpunt worden van een mediahype. Jong en naïef als ze was, verdrietig om de verschrikkelijke dood van haar vriendin en met niet meer dan basiskennis van het Italiaans, werd ze aan zware verhoren onderworpen en had ze de grootst mogelijke moeite om de politie te verstaan en te zorgen dat ze zelf werd begrepen. Tijdens de rechtszaak die volgde werd ze het mikpunt van internationale kritiek en speculatie, en haar zaak werd op de voet gevolgd door de rioolpers. In 2009, na een zeer omstreden rechtszaak, werd ze ten onrechte veroordeeld voor de moord. In oktober 2011, nadat Amanda vier jaar in een Italiaanse gevangenis had doorgebracht en een langdurige beroepsprocedure had doorlopen, werd het vonnis vernietigd. Amanda vloog direct terug naar de Verenigde Staten.In Wachten tot je gehoord wordt vertelt Amanda Knox voor het eerst welke verschrikkingen ze werkelijk heeft moeten doorstaan. Op basis van de dagboeken die ze bijhield en de brieven die ze schreef gedurende haar gevangenschap, geeft Amanda vastberaden een zeer persoonlijk verslag van haar aangrijpende ervaringen, van de verslagenheid over de moord op haar vriendin tot de talloze fouten en misverstanden die tot haar arrestatie zouden leiden. Ze vertelt uitgebreid hoe het was om als twintigjarige in een vreemd land gevangen te worden gezet voor een misdaad die ze niet had begaan en om door de internationale media te worden afgeschilderd als een demon. Ze schetst wat het betekende voor haar familie en vrienden die steeds op en neer pendelden om te zorgen dat ze nooit lang alleen zou zijn. Ze beschrijft hoe haar relatie met de mensen die in haar onschuld geloofden sterker werd en hoe de kracht van haar familie haar door de zwaarste tijd van haar jonge leven heen heeft geholpen. Uit haar gloedvolle beschrijving van de uren direct na de rechtszaak en haar vlucht terug naar de Verenigde Staten blijkt hoe dankbaar Amanda is dat ze nu weer toekomstplannen kan maken. Wachten tot je gehoord wordt is een openhartig verslag van een nachtmerrie die werkelijkheid werd, de gerechtelijke dwaling die daarop volgde en de standvastigheid van alle betrokkenen, ook al leek alles tegen te zitten. Dat maakt het tot een autobiografie zoals er maar weinig zijn geschreven.Amanda Knox werd in 2009 in Perugia in Italië veroordeeld voor moord. In 2011 werd dat vonnis vernietigd en werd haar onschuld vastgesteld. In maart 2013 verwierp het Italiaanse Hof van Cassatie de vrijspraak en besloot dat het proces moet worden overgedaan. Knox woont nu in Seattle, de stad waar ze vandaan kwam, en studeert aan de schrijversvakschool. «
Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
Dit boek leest als een thriller, hoewel het echt gebeurd is. Wat Amanda Knox allemaal overkomt, is eigenlijk te bizar om waar te zijn. Deze nachtmerrie kun je niet verzinnen! Ze wordt mede door enorme invloed van de media ten onrechte veroordeeld voor de moord op haar vriendin en zit uiteindelijk vier jaar onschuldig in de gevangenis in Italië.
Het moet wel gezegd dat Amanda in het begin bijzonder naïef is, het duurt wel heel erg lang voordat ze door heeft dat ze hulp nodig heeft. Tot het eigenlijk al te laat is. Dit kan ik me moeilijk voorstellen van een 20-jarige. Ze schrijft in dit boek heel openhartig over wat haar bezig heeft gehouden en hoe ze zichzelf staande hield. Om de hele periode te reconstrueren aan de hand van dagboeken en brieven zal ze alles opnieuw beleefd en doorgemaakt moeten hebben. Dat lijkt me erg zwaar.
Natuurlijk heeft ieder verhaal twee kanten en dit boek is maar één kant. De fouten die de Italiaanse politie en justitie maken, zijn echter zo enorm dat je na het lezen van dit boek bijna niet meer kunt geloven dat Amanda wel schuldig is. Op zijn minst word je aan het twijfelen gebracht.
‘Wachten tot je gehoord wordt’ moet je niet lezen om het mooie taalgebruik of de geweldige zinnen. Het is een reconstructie en leest ook als zodanig. Het is een nachtmerrie met een sprookjesachtig eind. Je blijft verbaasd achter. Hoe is zoiets mogelijk? Hoe kan dit gebeuren? Is dit ook in Nederland mogelijk? Gelukkig voor Amanda loopt het goed af.