Vuil bleek de slappe was

In dit autobiografische boek begint Cor Hartjes zijn verhaal als hij begin twintig is. Hij is net getrouwd en heeft een kantoorbaan die hem de hele dag aan zijn... » 

In dit autobiografische boek begint Cor Hartjes zijn verhaal als hij begin twintig is. Hij is net getrouwd en heeft een kantoorbaan die hem de hele dag aan zijn bureau ketent. Totdat zijn gevoel voor vrijheid de overhand krijgt.

Na diverse opleidingen gevolgd te hebben, komt hij als groentje in het assurantievak terecht en heeft het daar erg naar de zin.
Met name levensverzekeringen boeien hem: de reden om een klant te overtuigen waarom voor de oude dag geld opzij gelegd moet worden.
Het was in die tijd dat sparen nog een deugd was en niemand over rentevergoeding en poliskosten sprak. Achteraf zouden dat de mooiste jaren van zijn carière zijn. Na drieëntwintig jaar bij Delta Lloyd gewerkt te hebben, besluit het goudhaantje op eigen benen te willen staan en start hij met zijn dochter een besloten vennootschap. Hij is dagelijks in het veld voor advies, zij werkt op kantoor en onderhoudt contact met klanten en verzekeringsmaatschappijen.

Dit boek vertelt het hosanna maar ook de kommer en kwel van een kleine ondernemer en zijn relatie met assuradeurs en ander gespuis. Lofprijzingen uit deze kliek van mooipraters gaan vaak samen met miskleunen van hetzelfde ongelooflijke zooitje ongeregeld van banken, verzekeraars en zelfs collegae zonder moraal. Ook despoten moeten voor lief worden genomen. Zij bepalen uiteindelijk de wereldeconomie.
Als zijn gezondheid langzamerhand te wensen over laat, gaat zijn stiel na een kleine veertig jaar onderuit. Een kredietcrisis pareren, blijkt vechten tegen de bierkaai. Tot overmaat van ramp moet hij op twee nieuwe heupen wachten.

Op eigen verzoek wordt zijn bv'tje uiteindelijk failliet verklaard. De impact van deze teloorgang was misschien nog wel het ergste. Tot in lengte van dagen heeft een zwoeger aan stinkend geld kunnen ruiken. «