<p><b>'Ergens tussen satire en Houellebecq in: licht komisch en mild venijnig.' <i>Het Parool</i>
'<i><strong>Voorstad</strong> </i>is een typische "Van A... » 

'Ergens tussen satire en Houellebecq in: licht komisch en mild venijnig.' Het Parool
'Voorstad is een typische "Van Aalten": verontrustend en vermakelijk tegelijk.' De Telegraaf

Niet iedereen is blij met de komst van het gloednieuwe appartementencomplex Nieuw Babylon. De bewoners van de laagbouw in Oud Babylon moeten straks tegen twee zandkleurige torenflats aankijken, en de bewoners van de chique vooroorlogse Bomenwijk zien met lede ogen aan hoe de stad in handen valt van nieuw geld uit vreemde werelden. Als
in de snikhete zomer de voorstad ook nog eens wordt geteisterd door een wespenplaag, vervaagt de scheidslijn tussen beschaving en ondergang. In Voorstad lezen we de getuigenissen van de familie Gregory uit de Bomenwijk en de familie
Slimani uit Oud Babylon.
Geestig, wrang en grotesk: Van Aaltens verbazing over de moderne mens culmineert in een ultiem epos.

'In zijn tiende roman zet Thomas van Aalten de actualiteit overtuigend naar zijn hand [...] 'Het zit ergens tussen satire en Houellebecq in: licht komisch en mild venijnig.' Het Parool

Pers over Een vrouw van de wereld:
'Een meesterwerk.' Nieuwsweekend
'Vakman Thomas van Aalten roept met zichtbaar vertelplezier voorbije tijden op. (....) Een schrijver met een verrassend rijk palet.' ***** Elsevier weekblad