Vissen voeren is een verhaal over drie jonge mensen, elk met hun eigen geschiedenis. Het speelt zich af in Italië, op het platteland van Toscane. Fiorenzo is een negentienjarige jongen die zijn hand kwijtraakte bij een vuurwerkongeluk. Op jonge leeftijd verloor hij zijn moeder. Fiorenzo heeft het idee hier schuld aan te hebben. De band met zijn vader is slecht. Hij kan de droom van zijn vader, een beroemde wielrenner worden, na zijn ongeluk niet meer waarmaken. De 30-jarige Tiziana, afgestudeerd in Berlijn, is een talentvolle jonge vrouw die allerlei banen afslaat om terug te kunnen keren naar haar geboortedorp Muglione. In plaats van haar dromen waar te maken, slijt ze haar dagen in een jongerencentrum waar bejaarden komen in plaats van jongeren. Deze bejaarden spelen nog een belangrijke rol in dit boek. Het is erg grappig hoe de gedachtegang van deze mannen wordt beschreven en hoe zij de waarheid naar hun eigen hand weten te zetten. En tenslotte de jongen Mirko. Hij wint alle wielerwedstrijden, maar beleeft hier weinig plezier aan. De levens van deze jongeren komen in het verhaal samen en dat leidt tot onverwachte gebeurtenissen. Een mooie coming-of-ageroman waarin jongeren moeizaam hun weg zoeken. Het boek bevat veel humor, ondanks dat de onderliggende boodschap van het boek wat zwaarder is. Vissen voeren leest heel prettig en is moeilijk weg te leggen.