<strong>Victoria</strong>, Stariks achtste dichtbundel, volgt het schaduwrijke Songloed<br/>op. Bedrieglijk lichte, heldere gedichten, van een van de hardst<br/... » 

Victoria, Stariks achtste dichtbundel, volgt het schaduwrijke Songloed
op. Bedrieglijk lichte, heldere gedichten, van een van de hardst
werkende mannen in de amusementsindustrie.
Victoria glanst in het harde licht van de overwinning: de overwinning
van de liefde, de overwinning op de dood. Nieuw element in Stariks
poëzie vormt de afdeling Zorg: ziekte, ouderdom, gebreken, Starik gaat
het allemaal even opgewekt te lijf.
In het van hem vertrouwde laconieke parlando weet hij verbazing
en compassie, scherpte en achteloosheid, vlees en taal naadloos
met elkaar te verbinden – een bijna panische levenslust spat van de
pagina’s af. «