Vic Mees (1927-2012) is Mister Antwerp, meer nog: hij is Mister Great Old. Deze omschrijving is op hem écht van toepassing. Op het einde van de jaren vijftig be... » 

Vic Mees (1927-2012) is Mister Antwerp, meer nog: hij is Mister Great Old. Deze omschrijving is op hem écht van toepassing. Op het einde van de jaren vijftig besteeg Antwerp de Belgische voetbaltop. Dat was voor het grootste deel toe te schrijven aan de vlijt en voetbalkunde van Vic Mees. Hij won met de liefdevolle kleuren de beker (1955), de titel (1957) en eindigde twee keer op de tweede plaats (1956 en 1958). Vic Mees was een van de eerste allroundspelers: altijd in de weer op het middenveld; verzorgd in de opbouw, zonder veel balverlies; aanvallend ingesteld maar even sterk als opruimer en steeds volgens de Britse regels van de fair-play: nooit zware fouten, zelden zeuren tegen de scheidsrechter. De echte ploegspeler, die teamspirit als hoogste goed beschouwde. Mees stond op en ging slapen met Antwerp: 649 keer trok hij het rood-witte shirt aan. Vele jaren lang – hij speelde in het eerste elftal van 1944 tot 1964 – was hij de vaandeldrager van de club. Dat is hij ook geworden van de Rode Duivels. Hoewel Jef Mermans en Rik Coppens meer in de belangstelling stonden als mediafiguren, overleefde hij beiden in het nationale team. Aanvoerder Vic Mees zou pas zijn laatste interland spelen op 2 oktober 1960, de 1-4-nederlaag tegen Nederland. Hij stopte met het respectabele aantal van 68 selecties, op dat moment een record. A respectable man, dat is ook Vic Mees steeds geweest. En daarom verdient hij dit huldeboek. Het werd geschreven in samenwerking met de kinderen van Vic Mees en bevat unieke familiebeelden. «