De poëzie van J. Eijkelboom kenmerkt zich door een epicuristische bescheidenheid, een vitaal soort berusting en een nuchtere vorm van nostalgie. Zij is lichtvoe... » 

De poëzie van J. Eijkelboom kenmerkt zich door een epicuristische bescheidenheid, een vitaal soort berusting en een nuchtere vorm van nostalgie. Zij is lichtvoetig, maar op het niveau van de techniek, prosodie, klank en ritme o zo geraffineerd, zij is verstaanbaar maar allerminst eenvoudig. «