Ik vond het een leuk boek. Het herlezen na een lange tijd deed niet echt een belletje rinkelen voor de inhoud of de verhaallijn van dit boek. Op zich is dat zegt al veel, want meestal herinner ik me een boek wel na het lezen van een of twee pagina's. Dus het was een leuk boek, maar het was niet echt een WOW.
Wat me het meest irriteerde was de oneindige herhaling van gebeurtenissen. Misschien niet een precieze herhaling, maar genoeg om het voelen als een herhaling voor mij. Lance gaat op zoek naar zijn beste jeugdvriend en belandt in allerlei problemen. Hij reist over de hele wereld in het spoor van Rube, maar hij vindt niets behalve mensen die hem willen vermoorden (en zijn tijdelijke partners op de zoektocht) en mensen die sterven of weigeren te vertellen wat het grote geheim was dat werd opgeschreven in de brief die Rupe heeft gestolen.

Ik denk dat dat een belangrijk deel van het boek is, de reden waarom het verhaal gaat zoals het gaat, maar ik werd ongeduldig toen het zoeken doorging en Lance niets ontdekte behalve de stukjes en beetjes die hij verzamelt uit de gegevens die hij vindt.
Het einde was verrassend, maar dat maakte niet het hele boek goed.