Amper zeven generaties geleden was het een roerige tijd in Brabant. De Belgen hadden de onafhankelijkheid uitgeroepen en koning Willem I hield jarenlang tiendui... » 

Amper zeven generaties geleden was het een roerige tijd in Brabant. De Belgen hadden de onafhankelijkheid uitgeroepen en koning Willem I hield jarenlang tienduizenden soldaten gelegerd, onder andere in het legerkamp bij Oostelbeers. Daar gaven de legerorkesten ’s zondags mooie concerten. Zo maakten de Beerzenaren kennis met muziek. Omdat ze de smaak te pakken hadden, richtten ze een eigen harmonie op: De Vriendschap. Met burgemeester Smulders als voorzitter en jonkheer De la Court als voorname beschermheer. Bij iedere bijzondere gebeurtenis in de Beerse gemeenschap was de harmonie paraat. Met het veranderen van de tijden, veranderde ook het karakter van de harmonie. Er kwam een slagwerkgroep bij, vrouwen deden hun intrede en de harmonie werd een muziekvereniging. Van mars- en concertstukken verschoof het repertoire naar populaire musical- en filmnummers. En van stijve donkere uniformen ging men naar soepele kleding. Maar wat niet veranderde was het plezier van muziek, de betekenis voor de Beerse gemeenschap … en de onderlinge vriendschap. In ‘VAN MARS TOT MAESTRO DE BEERZEN’ staat een selectie van honderden verhalen en foto’s uit verleden en heden van Muziekvereniging De Vriendschap. Nicoline van Tiggelen schreef de teksten en Stijn van Es maakte er dit fraaie boek van. «