Langzaam vloeit het licht weg. Je gaat nog een keer verzitten. De belofte van het donker drukt je dieper in je stoel. Dan verschijnt het logo van de distributeu... » 

Langzaam vloeit het licht weg. Je gaat nog een keer verzitten. De belofte van het donker drukt je dieper in je stoel. Dan verschijnt het logo van de distributeur in beeld, het gaat bijna beginnen. Het geroezemoes om je heen verstomt. Iedereen is in stille afwachting. Je strekt je benen, je recht je rug, je wrijft nog een keer goed in je ogen. De begintitels verschijnen. Muziek. Laat de magie maar komen.

In 2016 was het honderd jaar geleden dat in de grote zaal van Cinecitta in Tilburg voor het eerst een film werd vertoond, Salambò (1914) van Domenico Gaido. A.H.J. Dautzenberg en Diederik Stapel schreven in het jubileumjaar van het filmhuis wekelijks en om beurten een betoog over cinema. Hun projecties zijn een meanderende collage van impressies en interpretaties, stukjes filmgeschiedenis en autobiografische schetsen, die getuigen van een diepe liefde voor film. «