Stille verpanding van (toekomstige) vorderingen speelt een belangrijke rol binnen het financieringsverkeer. Het is van groot belang dat het duidelijk is wanneer... » 

Stille verpanding van (toekomstige) vorderingen speelt een belangrijke rol binnen het financieringsverkeer. Het is van groot belang dat het duidelijk is wanneer een geldig pandrecht op een (toekomstige) vordering wordt verkregen, welke vorderingen wel of niet zijn verpand en hoe verschillende bedingen in een pandakte moeten worden uitgelegd. Over de (gewenste) wijze van uitleg van een pandakte bestaat in de doctrine veel discussie. Binnen het goederenrechtelijk stelsel ligt een meer objectieve uitleg voor de hand. Echter, de Hoge Raad bepaalde in het arrest De Liser de Morsain/Rabobank (2003) dat een akte van cessie dient te worden uitgelegd aan de hand van de subjectieve Haviltex-maatstaf. Hetzelfde geldt voor pandakten. In de jaren daarna zijn arresten van de Hoge Raad verschenen die wellicht aanknopingspunten bieden om voor de uitleg van bepaalde onderdelen van een pandakte toch een meer objectieve uitlegmethode te hanteren.Dit boek beschrijft welk uitlegcriterium geldt – en zou moeten gelden – ten aanzien van de uitleg van een pandakte ter stille verpanding van (toekomstige) vorderingen op naam. De auteur beschrijft hoe deze verpanding plaatsvindt en uit welke onderdelen een pandakte doorgaans bestaat. Daarnaast legt zij uit welke manieren van uitleg het geldende Nederlandse recht kent op basis van een uitgebreide bestudering van de jurisprudentie van de Hoge Raad, en hoe (verschillende onderdelen van) pandakten ter stille verpanding van (toekomstige) vorderingen op naam dienen te worden uitgelegd. Tot slot analyseert de auteur of de uitlegmethode die de Hoge Raad aanwijst voor de uitleg van de pandakte past binnen het systeem van de wet, de jurisprudentie, de belangen van het financieringsverkeer en die van betrokken derden. «