“Zeg drie woorden waardoor ik Nederland ervaar.” Ik zei hem dat het onmogelijk was. “Je doet je best maar. Kom, voor de draad ermee.” Ik zuchtte een keer diep e... » 

“Zeg drie woorden waardoor ik Nederland ervaar.” Ik zei hem dat het onmogelijk was. “Je doet je best maar. Kom, voor de draad ermee.” Ik zuchtte een keer diep en riep: “Haring, wiet, hema-worst.” Er verscheen een tevreden glimlach: “Heerlijk! Dank. Een keer geen kaas of kerkplein.” Ik probeerde een plat steentje over het gladde wateroppervlak te laten stuiteren. Een doffe plons doorbrak de korte stilte waarop ik zei: “Ik schrijf nog wel een keer een boek over wat zich daartussen allemaal afspeelt.” Zijn steentje stuiterde een keer of negen over het water: “Je doet je best maar.” «