Trauma is in onze samenleving de grote onzichtbare. Mensen met trauma tonen zich niet, mensen die anderen trauma bezorgen nog minder. En wij, de omstanders, wen... » 

Trauma is in onze samenleving de grote onzichtbare. Mensen met trauma tonen zich niet, mensen die anderen trauma bezorgen nog minder. En wij, de omstanders, wenden liever de blik af. Het oorverdovende zwijgen in onze samenleving zorgt voor nieuw trauma, laag op laag. Hoe doorbreken we het zwijgen en verzamelen we de moed om te leren begrijpen wat trauma is en wat het met mensen doet? Alleen zo kunnen we stapeling van trauma voorkomen. Julia von Graevenitz kwam in contact met incestslachtoffer Lies en raakte geïnteresseerd in de psychologie van trauma en de maatschappelijke effecten ervan. Een jaar lang ging ze een intensieve dialoog aan met Lies en bekeek trauma vanuit verschillende perspectieven. Ze sprak met wetenschappers, therapeuten, juristen en politici op zoek naar inzichten en houvast. Met medewerking van deskundigen als Iva Bicanic, Floortje Scheepers, Richard Korver en Mariëtte Hamer.‘Dit is een pijnlijk, schurend en confronterend boek over de impact van trauma op de mensen die het meemaken, maar ook op de directbetrokkenen en de maatschappij. Aanbevolen!’Luister ook de gelijknamige podcastserie via traumastapeling.nlJulia von Graevenitz (1969) is auteur, documentairemaker en maatschappelijk ondernemer. Ruim vijfentwintig jaar zet zij zich in om verhalen te vertellen van mensen die te weinig gehoord of gezien worden. Ze maakte diverse documentaires en schreef o.a. Doodzonde, zelfmoord is nooit alleen en Jong en Urban, jongeren over kansenongelijkheid. «