Geweldig boek ,knap van Isa om dit met ons te willen delen .Van dichtbij meegemaakt wat het is om iemand met een depressie mee te maken .Het is ook heel moeilijk te vertellen wat het met je doet Daarom vind ik het ook zo knap van haar ,en buiten dat het is ook nog eens een geweldig boek om te lezen Chapo !!!!!

Wat een prachtig boek. Ik heb diep diep respect voor Isa Hoes dat ze dit heeft kunnen schrijven. Het boek verteld over haar leven zo'n beetje vanaf het moment dat ze Antonie leert kennen. Ze schrijft heel luchtig, maar wat komt dit boek binnen. Niet alleen vertelt dit boek veel over haarzelf en over Antonie, maar ook laat ze prachtig en kwetsbaar zien hoe het is om te leven met iemand die manisch depressief is. De twijfel, de gevechten, de 'laat maar het gaat nu goed' momenten. Nogmaals, diep respect. Een boek dat het verdiend om gelezen te worden, een verhaal dat het verdiend gehoord te worden, een vrouw die het verdiend begrepen te worden.

Ik vind dat Isa Hoes op een waardige manier heeft verteld wat een impact het kan hebben om met iemand te leven die manisch depressief is... Ze schuwt er niet voor ook naar zichzelf te kijken, hoe ze het misschien anders had kunnen doen. Het boek is met veel RESPECT naar Antonie toe geschreven!

Heel veel respect voor Isa! Ze heeft op een waardige manier verteld wat het met je kan doen als je partner manisch depressief is. Echter miste ik de diepgang in het verhaal. Ik vond het vooral een opsomming van gebeurtenis zonder een super duidelijke verhaallijn. Soms werd er heel veel van dag tot dag verteld en vervolgens werden er grote stukken overgeslagen. Waardoor het soms langdradig werd. Wel vond ik het toch boeiend genoeg om het uit te lezen.

Echt met twee dagen uit. Op sommige punten heel herkenbaar, omdat mijn broer depressief was. Dat uiteindelijk , met wat omwegen gelukkig wel Hulp voor heeft gezocht. Ik kan de onbegrip en ook de machteloosheid begrijpen, als echtgenoot moet dat nog erger zijn.

Mooi open en met liefde geschreven.

Er is al zo veel gezegd en gesproken over dit boek, dus wat moet ik hier nog aan toe voegen.

Wil een paar citaten opschrijven die mij geraakt hebben.

"We waren alleen met onze eigen gedachten, op onze eigen tijdlijn die steeds minder raakvlakken had. Ik probeerde me uit alle macht van je los te maken maar het was niet meer dan een dappere poging. Dapper, omdat ik nu weet dat ik door moest. Maar echt los zou ik niet van je komen, hoe graag ik dat ook wilde. We waren verstrengeld, zo met z'n tweeën een, ik heb geen idee hoe ik me daar uit had kunnen worstelen".

"Ik denk inderdaad dat ik me schaamde. Maar vooral omdat ik je niet kon helpen. God het was zo fustrerend. Ik kon het niet. Ik kon je niet begrijpen, niet helpen en niet loslaten.

Het boek raakt je tot en met, wat een strijd heeft zij gehad. Weet dat het heel erg moeilijk is om met een manisch depressieve partner te leven. Door dit boek te schrijven kan ze afstand nemen. Isa verwoordt het zo mooi, open en eerlijk.

Isa je bent een kanjer.

Heb dit boek net uit, en vond het eerlijk gezegd niet echt wauw..
Bij mij is een boek pas heel mooi als ik er zou blijven in lezen, dag en nacht bij manier van spreken..

Een bijzonder boek en ook heel leerzaam voor mensen met dezelfde problemen als Isa en Antonie destijds.