Toegedekt met een liedje

Forchta in bivongaIk weet dat ik mezelf moet schrappenom plaats te maken voor de poëzie,maar telkens als het spiegelvlak verandertin dit scherm zit elders een k... » 

Forchta in bivongaIk weet dat ik mezelf moet schrappenom plaats te maken voor de poëzie,maar telkens als het spiegelvlak verandertin dit scherm zit elders een kopievan mij, vervuld van jaloezie en haat,mij even vruchteloos te imiteren.De zuivere lyriek is altijd plagiaat,alleen in eigen leven kan men lerenhet woord te scheiden van het vleesop zo"n manier dat het kan overleven,niet als een wonde en niet als wat geneest,maar als een hand geopend naar de hemel,in beving en in vrees.Charles Ducal (Leuven, 1952) publiceerde bij Uitgeverij Atlas de roman De meesterknecht en de poëziebundels Het huwelijk, De hertog en ik, Moedertaal, Naar de aarde en In inkt gewassen. Voor deze laatste kreeg hij in 2007 de Herman de Coninckprijs «