De Schaduw van mijn Moeder vond ik boeiender dan 'Het meer van de meisjes' om meerdere redenen, want wie leed/lijdt er niet onder, excuses, goede uitzonderingen daargelaten en koester ze met heel je hart. Geloof me, zo anders kan het zijn. Het boek bestaat uit zeg maar drie delen, waarvan de hoofdstukken in het tweede deel beginnen met iets als een sprookje. Nou, dan heb je mij gelijk binnen boord, net zoals de sprookjes in Het boek van de kinderen van A.S. Byatt, eveneens een schrijfster die literatuur heeft gestudeerd. Jammer van die compleet foute en simpele politieman die een moord moet oplossen in De Schaduw van mijn Moeder. Die is volkomen ongeloofwaardig en zou in het Amerika van Harry Bosch uit de boeken van Michael Connelly geen moment hebben overleefd, op zijn minst onder curatele zijn geplaatst of ontslagen.