Tijdens het YA-event in november, dat in het teken stond van Lauren Kate, werd Teardrop gepresenteerd. Ik wist niet echt waar het boek over ging, behalve dat het iets met Atlantis te maken had. Ik wilde heel graag een handtekening dus het feit dat het fantasie was, was voldoende om het boek aan te schaffen. Daarnaast ken ik de Fallen reeks en die vond ik leuk, een mooie extra reden om Teardrop in mijn kast te hebben. En nu heb ik eindelijk het boek gelezen!

Het begin was vaag, maar ook spannend en mysterieus want wie kan er nu golven besturen en wil daarmee moedwillig een meisje vermoorden? Degene die alle antwoorden heeft, bespioneert dit meisje al zijn hele leven en lijkt daarmee een beetje op de Daniel uit de Fallen reeks (hij wist ook alles over het meisje dat z’n hart bezat). Hoewel Ander alle antwoorden heeft, zal Eureka zelf een manier moeten vinden om die te bemachtigen.

Eureka is een sterk personage, die veel doormaakt en waar je medeleven voor voelt. Je snapt haar situatie en frustraties. Ze heeft maar heel weinig informatie wat er allemaal gebeurt en de enige die dat heeft, voelt alsof ze niet kan vertrouwen. Ze gaat zelf op zoek naar antwoorden, samen met een vriend(in) en probeert de erfenis die haar moeder haar heeft achtergelaten te ontrafelen. Stukje bij beetje begin je de wereld waar Eureka langzaam in verwikkelt raakt te begrijpen.

Ander is een mysterieuze jongen, die voor Eureka uit de lucht is komen vallen. Hij weet alle antwoorden die Eureka zoekt en kent haar door en door. Maar die kan hij haar niet geven en sinds hij in de buurt van Eureka is, gebeuren er allemaal rare dingen. Hij bevindt zich op de dunne scheidingslijn van goed en kwaad. Hij moet niet alleen het vertrouwen van Eureka voor zich zien te winnen, ook dat van de lezer.

De andere personages in het boek zijn redelijk goed uitgewerkt, je weet niet alles over ze en dat hoeft ook niet, maar je weet genoeg om haat-liefde-relaties met ze op te bouwen. Als sommige mensen nu eens echt naar Eureka zouden kijken, dan zouden ze haar kunnen helpen in plaats van de modderpoel waarin ze wegzakt alleen maar erger te maken.

Dit boek vond ik leuk, de fantasie ligt me heel erg. Vooral het mysterie-aspect van een andere wereld hier op aarde en de geheimzinnigheid van de gave die Eureka blijkt te hebben. En (ik moet het toch even zeggen) ik vond dit boek leuker dan de Fallen reeks. Het was voor mij gevoel veel spannender en minder zoetsappig. Misschien is Lauren Kate ook in haar schrijfstijl gegroeid, want ik vond ieder boek in de serie van Fallen beter worden.

Het beste vond ik aan het boek de unieke verhaallijn. Het vloeit heel soepel samen met de realiteit en neemt je mee in de mogelijkheden die Atlantis met zijn geheimzinnigheid de zee in heeft genomen.

Dit betekent dat ik weer een serie heb ontdekt, waarbij ik graag het vervolg wil lezen. Helaas, moet ik daar nog wel even opwachten.