Rond 1965 begon de Algemene Bijstandswet tot de bevolking door te dringen. Diegenen die financiële problemen hadden, gingen naar de Sociale Diensten van de Over... » 

Rond 1965 begon de Algemene Bijstandswet tot de bevolking door te dringen. Diegenen die financiële problemen hadden, gingen naar de Sociale Diensten van de Overheid. Ook 'kerkleden'gingen liever naar de Sociale Dienst dan naar de Diaconie. Er was voor 1965 trouwens ook verschil van aanpak tussen de Diaconieën, plaatselijk en ook kerkelijk.
Maar de aanpak van de Sociale Diensten verschilden eveneens. Het viel de schrijfster van dit boek, mevrouw J.H. Ketelaar, toen op dat de raad en begeleiding van de Sociale Diensten aan de aanvrager ontbrak. Of ternauwernood gegeven werd, waardoor de oorsprong van de nood van de aanvrager niet aangepakt werd. De problemen van deze aanvragers kwamen via omwegen terecht bij andere sociale organisaties. Ook die waren niet altijd bekwaam tot het geven van een goed advies. (Een wirwar van 'organisaties').
Rond 2004-2005 werd duidelijk dat de verandering van ons geldstelsel - en het steeds duurder worden van het toch nodige levensonderhoud - velen grote problemen geeft.
Taak van de Diaconie is: Raad, begeleiding, hulp geven aan die mensen die door geldproblemen in afschuwelijke nood verkeren, die ze voor de 'buitenwereld' liefst verborgen willen houden. De Vraag: wie is mijn naaste? is nog steeds aanwezig.

Mevrouw J.H. Ketelaar publiceerde in de jaren zestig een scriptie onder de titel Taken van de Diaconie der Gereformeerde kerk in de Dordtse gemeenschap. Mevrouw Ketelaar is jaren in het kerkelijk maatschappelijk werk werkzaam geweest. Zij constateerde dat veertig jaar na dato de door haar destijds in haar scriptie geschetste problematiek nog steeds actueel is. Vandaar dat haar boek opnieuw wordt gepubliceerd en daarmee beschikbaar komt voor een breed publiek.

«