Stoner is zo'n boek waarvan ik gewoon niet weet wat ik er nou eigenlijk van vind. En dat is meteen alleszeggend. Ik ben niet laaiend enthousiast zoals sommige anderen, maar ook niet zo venijnig in mijn kritiek als anderen. Stoner is de hoofdpersoon in het boek. Het boek verhaalt in prachtig taalgebruik over zijn leven. Over de boerenjongen die naar de universiteit gaat en later docent wordt. Over zijn liefdes en passies en zijn ouder worden en sterven. Over de hoofdpersoon denk ik hetzelfde als over het boek...ik weet het niet precies. Soms een sterke man, wiens keuzes en principes ik bewonder. Soms een hele slappe man, die wegloopt voor het leven en wegzinkt in een soort lethargie. Een man die ik, oneerbiedig, een schop onder zijn kont zou willen geven. Anja zegt het denk ik goed in haar recensie; houd je van prachtig taalgebruik en niet zo veel vaart, lees dan Stoner!