Somatoforme stoornissen in de psychogeriatrie langs de Dynamische Systeem Analyse

Somatoforme stoornissen zijn minder bekend in de psychogeriatrie terwijl ze vaak voorkomen bij psychogeriatrische patiënten. Dit werkboek verdiept de kennis ove... » 

Somatoforme stoornissen zijn minder bekend in de psychogeriatrie terwijl ze vaak voorkomen bij psychogeriatrische patiënten. Dit werkboek verdiept de kennis over somatoforme functiestoornissen. Het gaat hierbij om lichamelijke klachten die de patiënt met veel nadruk uit of laat zien. Er is voor deze klachten echter geen afdoende, aantoonbare, lichamelijke oorzaak. Psychische factoren spelen een belangrijke rol.

De somatoforme stoornissen hebben een groot negatief effect op het zelfstandig functioneren van patiënten en op de kwaliteit van hun leven. Tevens zijn ze belastend voor de mantelzorg. Patiënten die aan somatoforme stoornissen lijden, zijn over het algemeen grote medische consumenten waarbij de hulpverlener zich vaak machteloos voelt.

De auteurs van dit werkboek hanteren een persoonlijke en individuele benadering. Het doel is de hulpverlener die in de dagelijkse leefomgeving van de psychogeriatrische patiënten werkzaam is, te informeren over de bijzondere kenmerken van somatoforme stoornissen bij ouderen. Daarnaast reikt het mogelijkheden aan om op een effectieve manier bij te dragen aan de behandeling.

Dit werkboek richt zich op het kwalificatieniveau 3, 4 en 5 en behoort bij het basisboek Psychogeriatrie, interdisciplinaire praktijk volgens de Dynamische Systeem Analyse.

De Dynamische Systeem Analyse is een combinatie van de biologische, psychologische en sociale benadering in de psychogeriatrie. Het is een methode die vanuit deze verschillende benaderingswijzen, op systematische wijze, de problemen en de mogelijkheden van de patiënt en de mantelzorg in kaart brengt. Op basis van deze systematiek worden op de individuele patiënt toegesneden behandeling en zorg ingezet. Dit leidt tot een combinatie van (gedrags)therapeutische interventies, verpleging/verzorging, welzijnszorg, medicatie en aanpassing van de leefomgeving. Het doel van deze interdisciplinaire methode is om, op basis van inzicht in de wisselwerking tussen de problemen en de mogelijkheden, op verschillende levensgebieden gericht te kunnen ingrijpen. Op deze wijze worden de kwaliteit van leven en de autonomie van psychogeriatrische patiënten zo veel mogelijk behouden en bevorderd. «