Book
Solo
Voordat scheikundige Ulrich blind werd, had hij eens een verhaal gelezen in een tijdschrift: een stel ontdekkingsreizigers was op een groep papegaaien gestuit die de taal spraken van een volk dat in een recente catastrofe van de kaart was geveegd. Verbluft over deze ontdekking, sloot men de papegaaien op in kooien en stuurde die naar het thuisland, zodat taalkundigen konden vastleggen wat er van die verloren gegane taal over was. Maar de papegaaien, al aangetast door de verwoesting waar ze getuige van waren geweest, stierven onderweg en er bleef niets van de taal over. De blinde Ulrich, die zich afvraagt of hij iets aan de wereld heeft achter te laten, scheept zich in voor een fantastische leunstoelreis langs de gebeurtenissen van een turbulente eeuw geschiedenis van zijn land, en langs de bepalende lotgevallen in zijn eigen leven van verloren liefde en mislukte chemie. Solo is een boek over verbroken tradities en weggekwijnde ambities, en over de manieren waarop mensen over deze mislukkingen heenkomen. Tegelijkertijd is Solo een caleidoscopische roman over het leven en de dagdromen van Ulrich, een honderd jaar oude man uit Bulgarije. «
Welcome to Boeklezers.nl
Boeklezers.nl is a network for social reading. We help readers discover new books and authors, and bring readers in contact with each other and with writers. Read more ».
Solo
Dit boek bestaat uit twee delen. In het eerste deel kijkt Ulrich terug op zijn leven in Bulgarije vanaf zijn jeugd tot aan zijn leven van dat moment. Het tweede deel speelt zich voornamelijk af buiten Bulgarije en de setting is meer hedendaags.
Ulrich is geboren en getogen in Bulgarije. Oud en blind geworden, overdenkt hij, in zijn armoedige en afhankelijke omstandigheden, de loop van zijn leven en wat hij daarin zelf tot stand gebracht heeft. Tegelijkertijd creëert hij min of meer al dromend zijn eigen leven en wat daarin tot stand gebracht zou kunnen worden. Op die manier maakt hij zijn leven van dat moment draaglijk en meer dan dat.
We zien tevens in dit boek iets van de Bulgaarse geschiedenis en de politieke wisselingen.
Solo is een vreemde roman, maar ook een knappe roman. Werkelijkheid en fantasie vermengen zich in deze roman. Vooral het tweede deel kent een ronduit magisch realistische stijl. Maar ook het eerste deel heeft die sfeer, zij het dat het verhaal zich daar toch meer in de werkelijkheid afspeelt. Een tamelijk trieste werkelijkheid. Het hele boek door voelt de sfeer trouwens aan als vervreemdend, bijna melancholiek. Het is moeilijk om dieper op de essentie van het boek in te gaan zonder de verrassende elementen teniet te doen.
Het magisch realistisch genre heeft doorgaans niet mijn voorkeur en zal dat ook nooit hebben. Toch bleef dit boek me vasthouden. De beschrijvingen van alledaags aandoende levens, de beeldende stijl, de fraai gevormde zinnen, het bleef me allemaal boeien. En ik wilde weten. In eerste instantie begreep ik de betekenis van het tweede deel niet. Pas nadat ik het boek gesloten en overdacht had begon ik te herkennen en de betekenis te begrijpen. Een heel origineel, fantasierijk verhaal.
