Redenen om de baby te houden:<br/><br/>_ Mijn gevoel zegt: ‘Ja! Eindelijk!’ (onverklaarbaar oergevoel)<br/>_ Voel me heel rustig. En blij. Of zelfs trots?<br/>_... » 

Redenen om de baby te houden:

_ Mijn gevoel zegt: ‘Ja! Eindelijk!’ (onverklaarbaar oergevoel)
_ Voel me heel rustig. En blij. Of zelfs trots?
_ Ben bang dat ik spijt krijg van een abortus.
_ Niet zelf voor God spelen.
_ Het wordt de allermooiste, -leukste en -liefste baby ter wereld.
_ Leuk accessoire.
_ Oplossing existentiële crisis (want ik heb de komende twintig jaar iets te doen).

Redenen voor een abortus:

_ Doodeng om een baby te krijgen.
_ Ik moet het misschien alleen doen.
_ Heb geen geld.
_ Heb (nog) geen diploma.
_ Heb geen werk.
_ Kan voorlopig niet reizen, niet rijk en beroemd worden.
_ Ben bang voor commentaar van andere mensen.
_ Ik vind zwangere vrouwen lelijk.

Bo en Sofie, twee totaal verschillende meisjes van begin twintig, zijn zwanger en moeten de belangrijkste beslissing in hun leven nemen: houden ze de baby of kiezen ze voor een abortus? Zonder dat Bo en Sofie het van elkaar weten, zijn ze zwanger van dezelfde man en door dit wrange toeval komen ze elkaar tegen.
Bo en Sofie schrijven op een hilarische en eerlijke wijze over hun ontmoeting en over de spagaat die zij maken in hun ongeplande levens tussen seks en baby’s, jeugd en volwassenheid, onmogelijke liefdes en ambities, coke snuivende vrienden en idealen.

Pauline Bijster (1983) is moeder van een zoon en een dochter, en studeerde algemene cultuurwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Ze schreef eerder voor nrc.next, Happinez
en Mama.
Marjolein Stormezand (1984) groeide op in Rotterdam, waar zij modevormgeving studeerde aan de Willem de Kooning Academie en moeder werd van een dochter.
«