Het enige wat ik niet mee heb is mijn leeftijd; ik ben namelijk nog pas zeventien. Maar op zich hoeft dat geen bezwaar te zijn. Dingen lopen niet uit de hand om... » 

Het enige wat ik niet mee heb is mijn leeftijd; ik ben namelijk nog pas zeventien. Maar op zich hoeft dat geen bezwaar te zijn. Dingen lopen niet uit de hand omdat je zeventien bent.' Schuld of toeval? De zeventienjarige Mariecke is betrokken bij de dood van een leraar en verblijft in een jeugdinrichting. 'Waarom is het gebeurd?' wil de vrouw van de reclassering weten. Maar voor Mariecke is er geen waarom, alleen het toeval bestaat. Als ze terugredeneert komt ze uit bij de oerknal, of tenminste bij vroeger - bij haar vader De Specialist, die alleen uit lijkt op roem, bij de bizarre dood van een vriendinnetje. En bij Daniëlle, die leeft aan de rand van de samenleving, lak heeft aan volwassenen en slangen aait. Van haar leert Mariecke: je bent dader of slachtoffer, een tussenweg is er niet. Gaandeweg leiden de verhaallijnen naar een slot waarin alles in elkaar grijpt en schuld en onschuld er niet meer toe doen. De onwrikbare zekerheden in de denkwereld van de volwassenen gaan onderuit. «