De mensheid heeft inmiddels zoveel impact op de aarde dat ze zichzelfin gevaar brengt. Tegelijkertijd beschikken mensen over meer middelendan ooit om hun leven ... » 

De mensheid heeft inmiddels zoveel impact op de aarde dat ze zichzelfin gevaar brengt. Tegelijkertijd beschikken mensen over meer middelendan ooit om hun leven zo in te richten als ze willen. Daarom is de aloudefilosofische vraag ‘Hoe te leven?’ relevanter dan ooit. En voedsel, zobetoogt Carolyn Steel in dit essay, wijst ons de weg.Steel, auteur van de bestsellers De hongerige stad (2008) en Sitopia(2020), benadrukt dat we in een wereld leven die wordt gedomineerddoor voedsel, of we dat nu beseffen of niet. Steel noemt die doorvoedsel bepaalde wereld een sitopie, van het Griekse sitos,‘voedsel’, en topos, ‘plaats’. Omdat we in het industriële noorden nietlanger de waarde van voedsel in lijken te zien, vormt deze sitopie eenbedreiging van onze toekomst. Klimaatverandering, massaaluitsterven, bodemerosie, aan voedsel gerelateerde aandoeningen endoor zoönose veroorzaakte pandemieën zijn slechts enkele gevolgenvan de manier waarop we vandaag de dag eten.Maar tegelijkertijd biedt voedsel een uitweg uit al die ellende. In dit essay, dat Steel schreef naar aanleiding van haar tijd alsgastonderzoeker aan Aeres Hogeschool Almere, laat ze zien hoe we kunnen lerenvan de wereldgeschiedenis en meer specifiek de stedelijke ontwikkelingvan Almere. Daardoor worden we niet alleen gelukkiger, maarook gezonder. En we hebben er minder impact door op de wereld omons heen . «