Schone handen is het eerste boek wat ik lees van René Appel. Het leest heerlijk makkelijk weg, maar nagelbijtend spannend? Nee, dat kon ik er niet in vinden. Eerder ontspannend ;-) Pas helemaal op het einde van het boek voelde ik wel heel even die tinteling naar spanning, maar dat dreef ook heel makkelijk weer weg. Ik kon het boek dan ook makkelijk even weg leggen zonder dat het mij aan stond te staren om verder gelezen te worden. Ik miste wat gevoel alsof het met afstand geschreven is. Hierdoor had ik dus niet echt een klik met het boek. Toch vind ik het wel een leuk boek als tussendoortje en zal het mij ook niet weerhouden om nog eens een boek te lezen van René Appel. Sterker nog, Weerzin ligt op de NTL stapel :-)

Ik sluit me helemaal aan bij de recensie van Saskia. Een boek dat lekker wegleest maar nergens echt spannend wordt. Het hele verhaal is behoorlijk voorspelbaar en de karakters blijven oppervlakkig. Geen slecht boek, maar ook geen goed boek. Geen boek dat je bijblijft.

De dwarsliggers bevallen me prima. Het leest lekker en zeker in bed houdt het makkelijk vast. Dit boek 'schone handen' viel me echter tegen. De spanning in het boek pakte me niet. Ik vind het geen aanrader.

Boek is spannend van begin t/m eind, kon me er ook goed inleven als A'damse.