‘Schaduwtango’ is de recentste -in het Nederlands vertaalde- roman van de succesrijke Spaanse schrijver Arturo Pérez-Reverte. Schaduwtango vertelt het liefdesverhaal van Max Costa en Mecha Inzunza.
Als lezer leer je de hoofdpersonages kennen tijdens hun drie intense ontmoetingen, in de loop van de twintigste eeuw. Van hun hartstochtelijke, passionele ontmoeting op een schip, via de weg van de melancholie, de gekleurde herinneringen tot aan de confrontatie met het verleden, de meegedragen doch oningevulde verlangens, ben je deelgenoot van hun leven. Een leven dat ze leven via de sloppenwijken van Buenos Aires in de jaren 20, tegen de achtergrond van de Spaanse Burgeroorlog, met als apotheose hun ontmoeting in Sorrento in de jaren 60. Een leven, met alle ingrediënten van, en gekruid als een tango.
Het knappe aan deze roman is dat hij wordt verteld vanuit verschillende tijdsperspectieven en zo het heden, het verleden en de toekomst toont van de personages. De personages zijn karakteristiek heel sterk uitgewerkt, je ervaart hun complexiteit, je leeft mee met hun triomfen maar ook met hun teleurstellingen. De schrijver maakt op een subtiele manier gebruik van symboliek en metaforen. Als lezer moet je dus alert blijven dat deze techniek je niet ontgaat, want dat zou werkelijk afbreuk doen aan de opbouw en intensiteit van de roman. Arturo Pérez-Reverte is een schrijver met veel oog voor detail, je ziet de personages als het ware voor je, je beweegt je mee door de sloppenwijken, je voelt het gevaar, de intriges, maakt deel uit van de complotten en soms voelt het alsof ook jouw leven in gevaar is! Deze roman is dan ook zoveel meer dan een alleen een liefdesroman, maar daar wil ik niet verder op ingaan, dan zou ik teveel prijsgeven aan toekomstige lezers. Al meerdere boeken van deze schrijver werden verfilmd! Ook deze roman leest als een film, een film waarin je als lezer enkel een figurantenrol speelt maar er in je binnenste naar verlangt het hoofdpersonage te worden. Ik weet niet of deze schrijver een goede tangodanser is, ik ben het in geen geval. Maar door hem heb ik de mooiste, de meest gepassioneerde, alsook de sensueelste tango van mijn leven gedanst. Tot voor het lezen van deze roman had ik er nooit bij stil gestaan dat er een onderling verband bestaat tussen biljarten, schaken, de liefde en de tango. Na het lezen van deze vlot, toegankelijk, een tikkeltje spannende, mooi geschreven en van de nodige symboliek voorziene roman ken ik het antwoord. Kort samengevat is: “Schaduwtango” een roman waarin het leven gedanst wordt als een tango, van de sterk fysieke, passievolle, emotionele Argentijnse tango tot de conventionele Ballroom tango.