De koorts is hoog en ik zie rode blosjes op haar bleke wangen. Het lukt haar niet meer om zelfstandig uit bed te komen. Ze huilt als ze zegt dat het niet meer g... » 

De koorts is hoog en ik zie rode blosjes op haar bleke wangen. Het lukt haar niet meer om zelfstandig uit bed te komen. Ze huilt als ze zegt dat het niet meer gaat. Ze streelt mijn arm en zoekt mijn hand. Ze is alleen en zoekt steun. Eigenlijk kan ze niet meer alleen zijn. Bij het eten en drinken heeft ze hulp nodig, omdat ze de kracht niet meer heeft om zelf iets van het nachtkastje te pakken.Aan de hand van verhalen uit de wijk vertelt Jelle Reijngoudt (1994) over zijn werk als wijkverpleegkundige. Veranderingen in de maatschappij spelen hierbij een grote rol: zo lang mogelijk zelfstandig thuis wonen, de juiste zorg op de juiste plek en thuis sterven. En dan is er ineens het COVID-19-virus. Dit alles maakt het werken in de wijk tot een bijzondere uitdaging. Als je zelf in de zorg werkt dan is dit boek hopelijk een bron van herkenning. Werk je zelf niet in de zorg, dan geeft het je een inkijkje in het werk van de zorgprofessionals in de wijk. «