Aan het begin van de achttiende eeuw schreef de Zwitserse arts Albrecht von Haller in zijn dagboek dat hij nergens zoveel boekhandels en drukkerijen had gezien ... » 

Aan het begin van de achttiende eeuw schreef de Zwitserse arts Albrecht von Haller in zijn dagboek dat hij nergens zoveel boekhandels en drukkerijen had gezien als in Leiden. Inderdaad maakte het Leidse boekbedrijf in deze periode een nabloei door na het gouden tijdvak van gerenommeerde uitgevershuizen als Elzevier, Hackius en Maire. De meest interessante figuur onder de Leidse boekverkopers van rond 1700 was zonder enige twijfel Pieter van der Aa (1659-1730). Deze zoon van een Duitse steenhouwer vestigde al gauw zijn reputatie als academische uitgever door de publicatie van klassieke tekstuitgaven, groots opgezette thesauri van de antieke wereld en een nieuwe standaardeditie van de Opera omnia van Erasmus. In 1715 werd hij daarom aangesteld als drukker van stad en universiteit. Maar in tegenstelling tot zijn voorgangers bracht Van der Aa, die een gewiekst zakenman was, met veel succes ook populair-wetenschappelijke uitgaven, atlassen en rijk geïllustreerde salontafelboeken op de markt. Zelf beschikte hij «