Ik hink nogal op twee gedachten over dit boek, vandaar ook de drie sterren.

Het eerste deel van het verhaal vond ik het mooiste. Voor mij is dat het deel waarin twee meisjes met totaal verschillende achtergronden vriendschap sluiten en dat die vriendschap door de jaren heen blijft bestaan en sterker wordt. Het was het deel wat voor mij het beste 'China' beschreef, de omstandigheden, de cultuur. Ik weet niet genoeg over het christendom in China om me een oordeel te vormen over de beschrijving die Min heeft gedaan. Maar het kwam plausibel over.

Het tweede deel, wanneer Pearl in Amerika zit en Wilg in China achterblijft vind ik een stuk minder. Er ontbreken happen uit de levens van de hoofdpersonen, worden en stukken geschiedenis overgeslagen (of zo bekend verondersteld dat de sprongen zonder moeite gevolgd kunnen worden). Dat maakt het niet prettig om te lezen.

Waarover ik verbaasd stond is, dat ineens, aan het einde van het boek Wilgs dochter ervoor zorgt, dat een lang gekoesterde wens van haar moeder in vervulling gaat: Pearls graf in Amerika bezoeken. Maar, ik kan me niet herinneren dat ik heb gelezen, dat Pearl is overleden? Nadat de twee vriendinnen worden gescheiden, volgen we het moeilijke leven van Wilg in China en alleen af en toe sijpelt er nieuws over Pearl door. (Waarschijnlijk redelijk waarheidsgetrouw, omdat contact met vijanden van het volk vrijwel onmogelijk was). Goed, Wilg is dan bij Pearls graf (geweest), maar hoe gaat het nu verder met Wilg? Ik bedoel: als je dan toch ervoor kiest die twee levens te volgen van begin vriendschap tot de dood, laat de lezer dan ook weten hoe het met Wilg afloopt na dat bezoek. Volg haar ook tot haar graf.

Ik was absoluut niet gehinderd door enige kennis vooraf: ik dacht dat de hele roman fictief was. Blijkt, na het lezen van enige commentaren op Goodreads, dat Pearl Buck echt heeft bestaan, dat ze inderdaad een zeer bekende en gewaardeerde schrijfster was.