‘En als hij opkijkt, zie ik als in een spiegel in zijn ogen die van mij. Aan hem hoef ik niets te bewijzen; hij houdt van mij zoals ik ben. Wij blijven aan elka... » 

‘En als hij opkijkt, zie ik als in een spiegel in zijn ogen die van mij. Aan hem hoef ik niets te bewijzen; hij houdt van mij zoals ik ben. Wij blijven aan elkaar verbonden en raken elkaar nooit en te nimm,er kwijt.’
Vogelijn - het vertederende vogeltje in dit boekje herkent zichzelf in zijn vader en beseft dat de liefde tussen vader en kind onvoorwaardelijk is! «