Over koninklijke en andere bibliotheken

Eerst was er de mythe - al sinds de negentiende eeuw - dat het boek zou verdwijnen. Dan was er de legende dat we een papierloze maatschappij tegemoet gingen. En... » 

Eerst was er de mythe - al sinds de negentiende eeuw - dat het boek zou verdwijnen. Dan was er de legende dat we een papierloze maatschappij tegemoet gingen. En toen ontstond de fabel dat bibliotheken in de toekomst overbodig zouden worden door Google, Yahoo en elektronische tijdschriften. Intussen wordt in bibliotheken hard gewerkt aan het conserveren en restaureren van documentair erfgoed en aan het microverfilmen en digitaliseren van boeken en tijdschriften: niet alleen om ze universeel beschikbaar te stellen, maar ook om de originele exemplaren veilig te kunnen bewaren. Is dat zinvol werk? En zo ja, doen we daar in Nederland en Vlaanderen genoeg aan? Kunnen we misschien sámen iets doen aan de bewaring van het Nederlandstalige erfgoed? Of is België daarvoor toch een te moeilijk land? Concrete aanbevelingen besluiten dit warme pleidooi voor het behoud van ons boekenerfgoed.
Deze vijfde Tiele-lezing werd uitgesproken op 18 mei 2006 in de aula van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag.
LUDO SIMONS (1939) was achtereenvolgens conservator van het Archief en Museum voor het Vlaamse Cultuurleven (thans het AMVC-Letterenhuis) in Antwerpen, directeur van de Stadsbibliotheek aldaar en hoofdbibliothecaris van de Universiteit Antwerpen. Tegelijk was hij hoogleraar Boek- en bibliotheekwetenschap aan de universiteiten van Antwerpen en Leuven. Hij is lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. «